Σχεδόν έξι δισεκατομμύρια συγκάτοικοι σε αυτόν τον πλανήτη παίζουμε το ίδιο παιχνίδι. Το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. Ο θησαυρός που όλοι ψάχνουμε είναι φυσικά η ευτυχία. Καθένας μας την ψάχνει με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό μέρος. Το κοινό μυστικό όμως όσων ελάχιστων, δυστυχώς, κέρδιζουν αυτό το παιχνίδι είναι ότι η ευτυχία ανέκαθεν υπήρχε μέσα μας. Άρα όχι εκεί που αδίκως ψάχνουμε οι περισσότεροι, δηλαδή έξω από εμάς. Δεν υπάρχει σε κανένα άλλο άνθρωπο, σε καμία εργασία, σε κανένα χρηματικό ποσό. Όσο χρήσιμα ή απαραίτητα και είναι τα παραπάνω, στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να φέρουν χαρά, άνεση, ηρεμία ή έρωτα. Πόσους όμως συναντήσατε πού είναι ήδη σε αυτό το σημείο και ακόμα ψάχνουν την ευτυχία;
Η ευτυχία
Η ευτυχία είναι απόφαση, είναι επιλογή, είναι μια νοητική κατάσταση ευφορίας και κατακτιέται με μεθοδικότητα και επιμονή. Ένα από τα σημαντικότερα συστατικά εδραίωσης μιας ευτυχισμένης ζωής είναι η προσπάθεια μας να βιώσουμε την αυτοπραγμάτωση. Για άλλη μια φορά εδώ, η επιστήμη συμφωνεί με τους θεωρητικούς δίνοντας μας την πυραμίδα των ανθρωπίνων αναγκών του Maslow. Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε ή φαντάζεστε, στη βάση αυτής βρίσκονται οι ανάγκες μας που σχετίζονται με την επιβίωση μας, όπως νερό, τροφή, στέγη, ένδυση ενώ στην κορυφή της βρίσκεται η Αυτοπραγμάτωση. Η πνευματική ολοκλήρωση. Με άλλα λόγια, η αίσθηση πληρότητας που βιώνουμε όταν δρούμε για κάποιο ιδανικό, ανώτερο της ατομικότητας μας.
Ποιο είναι όμως για τον καθένα μας αυτό το ιδανικό; Πως θα το αναγνωρίσουμε; Τι είναι αυτό που μας παθιάζει; Τι θα μας ενέπνεε σε έναν ονειρικό κόσμο να αφιερώσουμε τη ζωή μας χωρίς δεύτερη σκέψη; Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης μας; Σε τελική ανάλυση ποιος θα θέλαμε εμείς να είναι;
Προσωπικός σκοπός
Το καλύτερο όλων όσον αφορά το σκοπό μας, είναι ότι είναι δικός μας. Δεν είναι ανοιχτός σε καμία κριτική, καμία μομφή ή ενοχή. Είναι ό,τι πιο προσωπικό και ιερό έχουμε. Κάποιοι καταφέρνουν και εντοπίζουν τον σκοπό της ζωής τους με σχετική ευκολία, κάποιοι άλλοι απλά μια μέρα αποφασίζουν και τον ορίζουν. Κατά τη γνώμη μου η μέρα που ορίζουμε ή ανακαλύπτουμε το σκοπό μας είναι η μέρα της πνευματικής μας γέννησης. Είναι η μέρα που ξανασυστηνόμαστε στον κόσμο ως προσωπικότητες και όχι ως όντα που απλά υπάρχουν ,συμπληρώνοντας το μωσαϊκό της ανθρωπότητας. Πλέον έχουμε έναν στόχο, έναν προορισμό. Γνωρίζουμε πού θέλουμε να πάμε. Τώρα μπορούμε να βιώσουμε ενεργά το ταξίδι της αυτογνωσίας και της αυτοπραγμάτωσης μας.
Ίσως έχετε παρατηρήσει κάποιους ανθρώπους που λειτουργούν σαν να είναι σε αποστολή. Για την ακρίβεια μια αποστολή που αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου. Η επικέντρωση στο στόχο τους είναι τόσο μεγάλη που όταν αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε εμπόδιο απλά το προσπερνάνε. Είναι άνθρωποι με θέληση, με ξεκάθαρους στόχους, έχουν πείσμα ,έχουν πλάνο, έχουν ανεξάντλητη ενέργεια και μονίμως θετική στάση. Σε εκνευριστικό ίσως βαθμό.
Τι είναι αυτό που τους παθιάζει τόσο;
Τι τους παρακινεί; Τι είναι αυτό που τους δίνει δύναμη να προχωρούν ανεξαρτήτως συνθηκών; Οι περισσότεροι από αυτή την κατηγορία ανθρώπων “συμπωματικά” καταλήγουν επιτυχημένοι. Προσοχή , δεν καταλήγουν ευτυχισμένοι. Υπήρξαν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Η επιτυχία δυστυχώς δεν φέρνει την ευτυχία. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει. Όλοι αυτοί οι συνάθρωποί μας γνωρίζουν το σκοπό τους. Έχουν βρει το νόημα της δικής τους ζωής. Διαθέτουν πλέον μια λειτουργικότατη ηθική πυξίδα που τους κρατά πάντα στο σωστό δρόμο. Δεν γίνεται να χαθούν ,δεν γίνεται να αποτύχουν. Δεν γίνεται να μην ζουν ευτυχισμένα. Ο κανόνας τους είναι απλός. Ότι τους απομακρύνει από το στόχο τους το απορρίπτουν ενώ ότι τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά το επιλέγουν ανεξαρτήτως κόστους.
Ακούγεται ρομαντικό , ενδεχομένως ουτοπικό. Το ίδιο όμως και τόσα άλλα που η ανθρωπότητα κατέστησε εφικτά μετά από αιώνες που αποτελούσαν ουτοπίες. Πιστεύω ότι το επόμενο βήμα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι, αφού κάναμε τις ζωές μας πιο εύκολες και με μεγαλύτερη διάρκεια, να τους δώσουμε επιτέλους και ένα νόημα.
Το σίγουρο είναι ένα, ότι αν βρίσκαμε όλοι το σκοπό της ζωής μας και ζούσαμε υλοποιώντας τον, ο κόσμος που ζούμε δεν θα θύμιζε σε τίποτα το σημερινό.